F.A.Q.

Ik wil een boodschap van empowerment, zelfontdekking en authenticiteit verspreiden. Door mijn eigen persoonlijke zoektocht heb ik geleerd hoe belangrijk het is om jezelf te zijn, je dromen na te streven en te geloven in je eigen kracht. Mijn ervaringen en inzichten wil ik delen om anderen te inspireren hetzelfde te doen en hun eigen weg te vinden in het leven, en dat hoeft echt niet zo radicaal als ik dat heb gedaan. Ik weet alleen wel wanneer je niet tevreden/blij met waar je bent dat wanneer je gaat "zoeken" - al weet je niet naar wat - het je meer gaat brengen dan je nu voor kan stellen. Neem niet genoegen met een -6, maar ga voor die 9. Door openhartig te zijn over mijn reis, ook de minder mooie kant, hoop ik je aan te moedigen om je potentieel te omarmen en je leven te leiden waar je van droomt. Het is super cliche, ik weet het, maar ik meen het. 

Enorm. De schrijver Hemingway heeft de mooie uitspraak: "You can't write in Paris when in Paris." Dat betekent zoiets als je kunt niet over iets schrijven wanneer je er nog middenin zit. Ik heb mijn verhaal tijdens, maar ook vooral na mijn ervaringen geschreven, waardoor ik in de loop der tijd inzicht kreeg in mijn eigen groei, obstakels - vooral mijn eigen gedachten - en ook waar mijn groei lag.

Ik denk dat voor veel mensen er heel veel waarde ligt om dingen eens op papier te zetten en niet eindeloos over dingen in je hoofd na te denken. Wanneer het op papier staat, is het soms ineens zo helder en duidelijk wat de volgende stap mag zijn. Geen idee waar je moet beginnen? Begin dan gewoon met de feiten op te schrijven. Waar ben je? Waar woon je? Wat doe je? En waarom? 

Gevoel. Aan de ene kant deel in heel veel, lijkt het alsof ik mijn hart leegstort, aan de andere kant heb ik de afspraak om alleen over mijzelf te schrijven, ik wil geen anderen kwaad. Mijn ouders ontkomen er niet helemaal aan. Ze zijn oprecht heel lief en supporten mij in alles op hun manier. Dat is niet om hun ook maar iets te verwijten, maar vooral omdat ik denk dat dat heel veel waardevolle lessen voor iedereen in zit. Maar er is dus zeker ook wel een kant die je niet leest.

Uit het leven. Soms denk ik echt: omg, waar ben ik mee bezig? Ik leef nogal "on the edge" (op het randje) om het zomaar te zeggen. Ik duik overal headfirst in zonder dat ik alles heel goed overdenk. Dat wordt wel minder met ervaring moet ik zeggen, maar om een opsomming te maken:

Op mijn 18e met ruzie bij mijn ouders vertrokken. Van de een op de andere dag mijn baan opgezegd, alles verkocht en gaan reizen. Ik leef al sinds 2018 uit één tas - geen grap. Ik heb minimalisme tot het uiterste ingevoerd in mijn leven. Dat ik overigens los wil laten sinds ik in Costa Rica ben. Ik wilde naar Portugal - en vertrok. Voelde dat ik geen business coach meer wilde zijn - en stopte. Voelde dat ik geen politieke coach meer wilde zijn - en stopte. En zo kan ik nog wel even doorgaan... Ik wilde hardlopen in de ochtend en zo liep ik tien jaar lang elke ochtend 10k hard. Het is alles of niets. Daarom kijk ik erg uit met mijzelf nieuwe "habbits" aanleren, het gaat al snel in het extreme. 

Dus, ja, om terug te komen op de vraag, ik leef nogal intens. Wat ik fantastisch vind en daar haal ik ook inspiratie uit. Al zal ik heel eerlijk zijn, meer rust, stabiliteit en gronding in mijn leven zou fantastisch zijn. Het leven bestaat wat mij betreft uit hoofdstukken - iets wat ik heb geleerd van mijn zus - en ik denk dat het tijd is voor een nieuw hoofdstuk met wellicht wat minder intensiteit.

Lees hiervoor mijn BLOG POST. 

- onderstaande vragen krijg ik het vaakste wanneer ik reis - 

Ik geloof niet in een land of bestemming. Het gaat voor mij vooral om mensen en een soort van vibe op plekken - nog meer dan landen. Deze vraag beantwoord ik dan eigenlijk ook zelden. Mijn advies: volg je hart en ga daarheen waar jij heen wilt. Ik wilde naar Rusland, Mongolië, Australië, China, Japan, Guatemala, Cuba, Mexico, India en daar ben ik ook allemaal geweest.

Landen, eilanden en plekken die niet zozeer op mijn lijst stonden, maar magisch zijn: de Algarve in Portugal, Zanzibar (Tanzania), Mallorca (Spanje), Brazilië, Ethiopië, Malawi, Zambia, Belize, en de laatste: Nosara, Costa Rica.

Poeh, ik heb onwijs veel boeken gelezen in mijn leven. In mijn politieke fase echt alles over politiek, economie en andere wijsheden. Later heel veel spirituele boeken. Tegenwoordig ben ik kritischer en lees ik zelden nog echt nieuwe dingen.

Boeken die mij inspireren zijn:

• "Big Magic" door Elizabeth Gilbert
• "Een Ongewoon Gesprek met God" door Neale Donald Walsch
• "Ongekende Gevoelens" door Jonice Webb
• "Vergeving" door Willem Glaudemans
• "Liefdesbang" door Hannah Cuppen
• "A Return to Love" door Marianne Williamson (1992)
• "You Can Heal Your Life" door Louise Hay (1984)
• "Spirit Babies" door Walter Makichen

Costa Rica baby! Hier komen heeft mijn leven totaal veranderd. Ik kan niet anders zeggen dan dat het gewoon een gevoel is. 

Hier heb ik besloten mijn zes jaar nomad-leven achter mij te laten. Ik voelde dat het tijd is om mij te gronden. Dat ik behoefte heb aan een ander leven dan ik de afgelopen jaren heb gehad. En in hoeverre dit dan mijn privé en professionele leven heeft beïnvloed? Mega. 

Privé maar ik andere keuzes en sta ik open voor verbinding met de mensen om mij heen. Meer dan eerder - denk ik. Ik heb geprobeerd om in Portugal te aarden, maar dat is mij nooit gelukt, dat lukt mij hier nu wel. Waaraan dat ligt? Ik weet het niet. Het zal een combinatie zijn van momentum, mensen, leeftijd, en faith? 

Professioneel betekent dit ook dat ik keuzes wil maken waarmee ik bouw aan mijn future. Dat ik keuzes maak die ik mijzelf over tien jaar ook nog zie doen, met ruimte om daarbij ook keuzes te kunnen maken zoals kinderen. Een wens die ik ook nog steeds heb.